Metoda Ruchu Rozwojowego wg W.Sherborne
„Doświadczenia ruchu jest sprawą fundamentalną dla rozwoju wszystkich dzieci, szczególnie istotne zarówno dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, które często mają trudności zarówno w relacji ze swoim własnym ciałem, jak i z innymi osobami.”
Głównym założeniem Metody Ruchu Rozwijającego jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka. Dzieje się tak w efekcie rozwijania przez ruch świadomości własnego ciała, świadomości przestrzeni, usprawniania ruchowego oraz dzielenia przestrzeni z innymi osobami i nawiązywania z nimi za pomocą ruchu bliskiego kontaktu. W metodzie tej szczególny nacisk kładzie się na wyrównanie rozwoju sfery ruchowej, kształtowanie umiejętności nawiązywania pozytywnej relacji z innymi osobami poprzez wspólne doświadczenia ruchowe, a także na budowanie i umacnianie zaufania do siebie i innych oraz kreatywne wyrażanie siebie.
Podstawowym celem zajęć MRR jest zaspakajanie potrzeb świadomości siebie, świadomości innych poprzez rozwijanie i realizowanie tych dwóch aspektów świadomości.
Świadomość siebie – osiąga się ją poprzez doświadczenie ruchowe, które pomagają uczniom skoncentrować się tak, że stają się świadomi tego, co dzieje się z ich ciałem, wsłuchując się w nie, odczuwając dotyk i bodźce płynące z jego wnętrza. Sprzyja to podnoszeniu samoakceptacji i pozwala na zyskanie większej pewności siebie zarówno w sferze fizycznej, jak i emocjonalnej.
Świadomość innych – jest następnym krokiem w nauce poruszania się pomiędzy ludźmi i wchodzenia z nimi w interakcje w sposób, który ułatwia budowanie zaufania i pozytywnej relacji. Udział w grupowych zajęciach ruchowych umożliwia uzyskanie odpowiedniego wsparcia i stanowi zachętę do odkrywania indywidualnej kreatywności.
W trakcie zajęć MRR dzieci (podobnie, jak podczas spontanicznej zabawy) poznają swoje otoczenie i uczą się czuć w nim bezpiecznie, dzięki czemu nie obawiają się odkrywać nowych możliwości swojego ciała oraz nawiązywać relacji z innymi osobami. We wszystkich ćwiczeniach podczas zajęć MRR ważnym elementem jest rozwijanie świadomości różnorodnych cech ruchu. Dzieci z zaburzeniami rozwoju mają bowiem często duże trudności z różnicowaniem i kontrolą tempa ruchu, jego siły, kierunku oraz przepływu (ustaleniem, czy jest on swobodny, czy też przebiega pod pełną kontrolą). Ćwiczenia MRR są dla nich okazją do nabywania umiejętności kontrolowania własnego ciała, a co za tym idzie, także emocji oraz kontaktów społecznych.
Zajęcia prowadzone metodą MRR mogą być bardzo zróżnicowane pod względem treści, w zależności od potrzeb uczestników, jednak ogólna forma i struktura poszczególnych sesji jest z reguły podobna. Sesje MRR opierają się na pracy w parach, przy czym może być to indywidualna praca terapeuty z pojedynczą osobą, młodszego dziecka ze starszym lub dwojga dzieci różniących się poziomem rozwoju lub stopniem zaburzenia funkcjonowania psychomotorycznego.
W MRR można wydzielić kilka kategorii ćwiczeń:
1. ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała (świadomość ciała);
2. ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i budować poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu (świadomość przestrzeni);
3. ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i z grupą
– oparte na relacji „z”,
– oparte na relacji „przeciwko”,
– oparte na relacji razem;
4. ćwiczenia twórcze.