Jak co środę zabraliśmy się do gotowania, tym razem, jak już wiecie, była to tytułowa ogórkowa. Wiadomo – każda zupa składa się przede wszystkim z włoszczyzny, my czasami korzystamy z mrożonej. Tak było tym razem. Dzięki temu mieliśmy więcej czasu na przygotowanie głównego składnika – kiszonych ogórków. Było przy tym trochę pracy, bo do tej zupy wszystkie ogórki musieliśmy zetrzeć na tarce. Ale gdzie jest tarka? Jeszcze nigdy jej nie używaliśmy. O! znalazła się w szufladzie. Dziwne urządzenie… trzeba mocno trzymać ogórki, żeby nie uciekały i dosyć mocno pocierać, w górę i w dół, i w górę, i w dół, a do tego jeszcze dość szybko. Inaczej z tego tarcia nic nie będzie. A drugą ręką trzeba trzymać tarkę za uchwyt. Trochę to skomplikowane. Dobrze, że Panie nam pomogły, bo chyba nie wystarczyłoby nam zapału. Wcześniej do włoszczyzny dodaliśmy obrane i pokrojone ziemniaki (ta czynność już nam lepiej wychodzi, mamy już pewną wprawę, w końcu to nie pierwsza nasza zupa). Na koniec dodaliśmy trochę śmietany. Trzeba przyznać, że ten cały trud się opłacał. Zupa pięknie pachniała i smakowała wybornie.

Za tydzień zupa krem z zielonego groszku. Zapraszamy!

powrót