Postanowiłam spotkać się z grupami przedszkolnymi oraz młodszymi klasami szkoły podstawowej, by opowiedzieć im  o uczniach naszej szkoły. Nadrzędnym celem tych spotkań jest oswajanie młodych ludzi z tematyką niepełnosprawności. Założeniem moich działań jest pokazywanie dzieci niepełnosprawnych takich, jakimi są, to znaczy, że sama niepełnosprawność jest tylko jedną z cech, które charakteryzują człowieka.

Co konkretnie dzieje się na zajęciach? Prezentuję dzieciom filmy (autorstwa M. Bucyk, M. Kozłowska, G. Oraszek), na których uczniowie naszej szkoły  bawią się, śmieją, pokazują swoje umiejętności. Przygotowałam prezentacje, gdzie dzieci mają odpowiedzieć za pomocą symboli, czym się zajmują ich rówieśnicy – uczniowie naszej szkoły, czy też odgadnąć znaczenie znaków AAC. Zapoznaję je z możliwościami, jakie daje komunikacja alternatywna i wspomagająca. Dzieci rozpoznają znaczenie symboli, używają ich oraz próbują się komunikować nie używając mowy… Rozwiązują różne zadania i zagadki odpowiadając za pomocą komunikacji alternatywnej. Do największych atrakcji należy nagranie swojego głosu na komunikator.

Podczas zajęć dzieci przekonują się, że czy ktoś ma sprawne nogi, czy nie, uczy się szybko czy też wolniej, może mówić  samodzielnie czy używa w tym celu komunikatora – jest przede wszystkim dzieckiem, które tak samo, jak każde, chce się bawić, śmiać i poznawać świat.

Ewa Żurawska